Liczba zero to element neutralny dodawania liczb, tj. taki element x, który dla każdej liczby a spełnia warunek a+x=a. Używając metod teorii zbiorów, można także określić zero jako liczbę elementów zbioru pustego. Zero pojawiło sie w matematyce stosunkowo późno, prawdopodobnie w VII lub VIII wieku, gdy Hindusi wprowadzili pozycyjny system zapisu liczb. Przez kilka stuleci używano zera jedynie jako cyfry, znaku zastępującego puste miejsce w zapisie pozycyjnym. Dopiero w XVI-XVII wieku wraz z ukształtowaniem reguł rachunkowych na liczbach i wprowadzeniem oznaczeń literowych liczb, liczba zero stała się liczbą równouprawnioną z innymi liczbami całkowitymi. Zależnie od umowy liczba zero jest uważana za liczbę naturalną lub nie.