Steinhaus Hugo Dionizy

Steinhaus Hugo Dionizy – urodził się w 1887 w Jeśle, tam też w 1905 roku uzyskał maturę w gimnazjum klasycznym. Wydział Filozoficzny na Uniwersytecie Lwowskim, był pierwszym miejscem gdzie rozpoczął studia matematyczne, które w latach 1906-1919 kontynuował w Getyndze. Dzięki pracy  Neue Anvendungen des Dirichlet’schen Prinzips, uzyskał stopień filozofii (Ale o co w tej pracy chodzi? Tego wam nie powiemy, gdyż same tego nie wiemy i nie rozumiemy!!!). Podczas I wojny światowej służył w Legionach Polskich. W 1918 roku opublikował pracę Additive und stetige Funktionaloperationen ("Mathematische Zeitschrift", 5/1919), uważaną za pierwszą polską pracę o operacjach funkcyjnych. Po wojnie przebywał w Jaśle. W 1920 roku został profesorem nadzwyczajnym matematyki Uniwersytetu Lwowskiego i kierownikiem I Katedry Matematyki. W 1929 wspólnie z Banachem założył czasopismo "Studia Mathematica" poświęcone wyłącznie analizie funkcjonalnej. Był również autorem Kalejdoskopu matematycznego w 10 językach wydanego oraz kilku książek popularno-naukowych. W 1939 roku otrzymał nominację na profesora Katedry Analizy Wyższej w Państwowym Uniwersytecie Ukraińskim im. I. Franki (dotychczasowy Uniwersytet Jana Kazimierza) oraz pracownika naukowego Akademii Nauk w Kijowie. W Berdechowie, już jako Grzegorz Krochmalny uczestniczył w tajnym nauczaniu. W 1945 roku współorganizował środowisko naukowe wrocławskie. Został powołany na katedrę zastosowań matematyki Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego, wspólnego dla uniwersytetu i politechniki. Pełnił funkcję kierownika działu zastosowań przyrodniczych i gospodarczych Instytutu Matematycznego PAN. Hugo Dionizy badał głównie szeregi trygonometryczne i ortogonalne, zagadnienia sumowalności. Wiele jego prac ma zasadnicze znaczenie w ścisłych sformułowaniach podstaw rachunku prawdopodobieństwa w oparciu o teorię miary i teorię mnogości. Wśród prac wiele miejsca zajmowały zastosowania matematyki do różnych dyscyplin, m.in. biologii, medycyny, statystyki. Był doktorem honoris causa uniwersytetów: Warszawskiego, Poznańskiego, Wrocławskiego i Akademii Medycznej  we Wrocławiu, członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności (od 1945), członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (1951), członkiem rzeczywistym PAN (1952), członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Matematycznego (1968). Był współzałożycielem (1946) Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego i jego prezesem (1956-1958 i 1960-1961). Zmarł 25 lutego 1972 we Wrocławiu.